کد مطلب:280188 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:236

پیروی دقیق از فرمان مولا
یكی از معانی مراقبه و معاهده آن است كه غلام جان نثاری كه بر حسب ظاهر از آقا و مولای خود دور باشد، فرضا او رابه سفری فرستاده باشد و از برای او دستورالعمل و تكالیفی معین و مقرر كرده باشد كه: باید همه روزه در هر منزلی كه وارد شدی دلیلا و نهارا، این دستور العمل مرا باز كنی و ملاحظه نمائی و از قراری كه مرقوم و مزبور است، معمول و مسلوك و رفتار نمائی. چنانچه بخواهی به خیالات خود رفتار كنی، به خطرات عظیمه گرفتار خواهی شد و بیم ذهاب جان و مال تو خواهد بود، بلكه دنیا و آخرت تو بر باد خواهد رفت. پس چنین عبدی را نمی رسد كه دراین سفر پرخطر و غیبت از حضور مولای خود تابع هوای خود گردیده، من عندی رفتار كند و دستور العمل مولا و آقای خود را فراموش كند، و بی اعتنائی یا بی مبالاتی به دستور العمل مولای خود نماید - كه من خود فی نفسه صاحب عقل و شعور و رای واجتهاد مخصوص در امر معاش و رفتار و كردار و حركات و سكنات خود هستم - زیرا كه این غرور اسباب ندامت و خسارت دارین برای او خواهد شد. پس تكلیف چنین عبدی آن است كه رای و سلیقه و اجتهاد و استنباط خود را به یكسو نهاده و از وادی پر خطر راجح و مرجوح و غیرها حذر نموده و از قرار دستور العمل مولای خود، حذو النعل بالنعل در تمام منازل این سفر معمول و رفتار نماید، تا مقضی المرام به مقصد خود فایز و نایل شود.



[ صفحه 55]